054. You are my sunshine :*

[Odrazu uprzedzam że pojawią się przekleństwa]

15 październik ( poniedziałek)


Od przekroczenia progu w straszycełum wszyscy się na mnie gapili , szeptali za moimi plecami a niektórzy pokazywali palcem. Tyle że ja kompletnie nie wiem dla czego! Nagle podeszła do mnie nieznana mi wilkołaczka.
-Pani cię wzywa.
-Krewnicka?!-zapytałam strasznie przestraszona.
- Za mną -powiedziała rudo włosa.
Szybko poszłam za nią. Kiedy byłyśmy obok gabinetu powiedziałam :
-Ale to tutaj!
Lecz dziewczyna biegła dalej. Zdecydowałam się pójść za nią. Dziewczyna poczekała na mnie na schodach do Katakumb. Dobiegłam do niej.
-Za mną -powtórzyła i pobiegła po schodach. Co raz bardziej mi się to nie podobało. Szłyśmy przez jakiś korytarz. Szłam schylona bo bałam się że wpadnę na jakąś pajęczyne.
Dziewczyna za mną zniknęła mi z oczu. Zobaczyłam jakieś światełko. Obróciłam się. Ciemność. Poszłam więc za światłem. Bardzo spojojnie. Byłam coraz bliżej. Nagle zobaczyłam że te światełko jest na podłodze. To była latarka. Wzkazywała na ścianę. Podeszłam do niej. Pamiętam z filmów że wtedy bohaterowie szukają odpowiedniej cegły i ją przyciskają. Tak więc i ja tak zrobiłam. Przysiskałam wszystkie cegły pokolei. I nagle ściana się rozstąpiła. Ku moim oczom ukazał się ciekawy obrazek. Ze ścian zwisały różne płachty , na ścianach były hieroglify a  przedemną leżała Cleo w pięknej sukni na turkusowych i purpurowych poduszkach.
Przetarłam oczy od światła.
-Cleo?-zapytałam.
-Dla ciebie księżniczka Cleopatra de Nile.-odpowiedziała.
-A, po co mnie tu przyniosłaś?-zapytałam i poprawiłam włosy.
-Hahaha-zaśmiała się wrednie i zjadła winogrono.-A jak myślisz?
-No nie wiem...-powiedziałam po woli-A co to jest za miejsce?
-Katakumb sobie nie można wykupić?!
Prychnęłam.
-Wysłałam cię poto, a właściwie chciałam ci coś wmówić do tej pustej główki. -zaczeła bardzo spokojnie i oglądała sobie paznokcie , nagle zaczęła wrzeszczeć-Deuece jest mój!!! I nikt mi go nie odbierze!!! Ani ty głupoto, ani głupota Fangie , ani ta dziwna Rochelle ,ani Frankie!!! Nikt! Nawet ta miła Yuko! Nikt a nikt! Rozumiesz? A no tak ty nic nie rozumiesz! Jesteś głupotą!-zaśmiała się na koniec.
-Słuchaj dzi*ko-zaczełam i podbiegłam go niej-Ja nie pocałowałam Deueca! To on mnie pocałował! To jego powinnaś wzywać do tej swoiej poj*banej kryjówki!!!
-Straż! Wypędzić to s*kę za drzwi!-wzreszczała księżniczka. Nagle straże Egipscy wzieli mnie na plecy i wyciągneli na korytarz chociaż wrzeszczałam. Ściana się zatrzasnęła. Zostałam sama w ciemności. Wziełam sobie więc latarkę nich ta "dzi*wka  szuka swoiej pojeban*j kryjówki".

 16 października (wtorek)

 Szłam sobie normalnie korytarzem  i nagle zaczepiła mnie Operetta.
-O cześć! Dzisiaj mamy próbę pamiętaj!
-Spoko przyjdę!-powiedziałam.
-A no tak! Mamy nowego gitarzyste!-powiedziała Operetta.
-Serio ,ale nasz zespół jest zapełniony!
-Jakoś się go wcisnęło.-powiedziała Operetta-Będzie miał tylko swoją solówę na Haloween . Potem się zabierze!
-A kto to?-zapytałam.
-Kuzyn Deueca. Z resztą za chwilę się dowiesz-powiedziała tajemniczo Operetta i odeszła. Popatrzyłam na nią jakby zwariowała. Ale rzeczywiście , dowiedziałam się. Telefon zabórgotał. To cerberek. Spectra napisała że do naszej szkoły doszedł nowy Danny Gorgon i podobno jest ładniejszy od Deueca! Chodzi wszędzie z gitarą i uwodzi laski swoimi serenadami. W pewniej chwili pomyślałam że Spectra przesadza. Ale podniosłam wzrok z telefonu. To był on. Spojrzałam na załączone zdjęcie i na niego , na zdjęcie i na niego. To napewno był on.
-Cio bella-powiedział poprawiając włosy z oka. Ma włosy na oku tak samo jak ja!
-Ciao , kopiujesz styl Casimira?-zapytałam z uśmiechem.
-Non, pochodzę z Truposzech-powiedział chłopak.
-A więc to ty jesteś ten przystojny Danny-zapytałam-Lydia jestem.
-Miło mi, belle-powiedział Danny. Ku mojemu zdziwieniu po kilku sekundowej znajomości , Danny dał mi swój numer.
-Dziękuje!-powiedziałam. Danny nagle odszedł a ja głęboko westchnęłam.

16.30

Była próba. Weszłam do sali i nikogo nie napotkałam w niej oprócz Dannego.
-Ciao!-powiedział Danny . Trzymał gitarę przed sobą miał nuty.
-Cześć-powiedziałam miło i się przysiadłam.-Co grasz?
-Chwileczke-powiedział chłopak i obrócił nuty o dwie kartki. Nagle zaczął śpiewać.
     
                                                            You are my sunshine,
                                                             My only sunshine,
                                                              You give me happy,
                                                               When skies are grey,
                                                                You 'll never know,
                                                                  Dear, How much i love you...

W tej chwili nasze kolana się spotkały. Popatrzyłam mu w oczy. A właściwie w jedno oko. Przez okulary przeciwsłoneczne. Zarumieniłam się.
-Śpiewasz to każdej dziewczynie?-zapytałam.
-Nie-powiedział i też się zarumienił. Nasze twarze się zbliżały. W tej chwili weszła Operetta.
-No cześć! Gotowi na próbe? Oj, przeszkodziłam?
-Nie nie , my tylko... Trenowaliśmy.-powiedziałam i wstałam. Za Operettą weszła Fangie i reszta zespołu.-Możemy zaczynać.

[Dobra , skończyłam. Myśle że notka jakoś wyszła :P Typowo miłosna i krótka.Tylko teraz mi nie psuć Lydii i Dannego xd]